معنی هرزه لا - جستجوی لغت در جدول جو

هرزه لا

لغت نامه دهخدا

کسی که سخنان بیهوده و بی معنی و بی فایده بگوید، یاوه گو، بیهوده گو، یاوه سرا، هرزه خا، خیره درا، ژاژدرای، هرزه لاف، هرزه لای، یافه درای، ژاژخا، مهذار، هرزه درای، افسانه پرداز، افسانه گو

فرهنگ فارسی عمید

هرزه لای

کسی که سخنان بیهوده و بی معنی و بی فایده بگوید، یاوه گو، بیهوده گو، یاوه سرا، هرزه گو، هرزه خا، خیره درا، ژاژدرای، هرزه لاف، یافه درای، ژاژخا، مهذار، هرزه درای، افسانه پرداز، افسانه گو

فرهنگ فارسی عمید

هرزه لاف

کسی که سخنان بیهوده و بی معنی و بی فایده بگوید، یاوه گو، بیهوده گو، یاوه سرا، هرزه گو، هرزه خا، خیره درا، ژاژدرای، هرزه لای، یافه درای، ژاژخا، مهذار، هرزه درای، افسانه پرداز، افسانه گو

فرهنگ فارسی عمید

هرزه خا

کسی که سخنان بیهوده و بی معنی و بی فایده بگوید، یاوه گو، بیهوده گو، یاوه سرا، هرزه گو، خیره درا، ژاژدرای، هرزه لاف، هرزه لای، یافه درای، ژاژخا، مهذار، هرزه درای، افسانه پرداز، افسانه گو

فرهنگ فارسی عمید

هرزه کار

کسی که کارهای بیهوده بکند

فرهنگ فارسی عمید

پره لا

(پِ رِ)

قسمی مرغابی است

لغت نامه دهخدا

همزه کلا

(هََ)

نام محلی در کنار راه بابل به چالوس میان بابل و امیرکلا. (یادداشت مؤلف)

لغت نامه دهخدا

هرزه گو

(رَهْ نُ / نِ / نَ یَ دَ / دِ)

یاوه گوی. (ناظم الاطباء) :
نوای بلبلت ای گل کجا پسند افتد
که گوش هوش به مرغان هرزه گو داری.
حافظ.
رجوع به هرزه خای و هرزه درای شود، دیوانه. (ناظم الاطباء)

لغت نامه دهخدا

هرزه ول

(هََ)

دهی است از دهستان رحمت آباد بخش رودبار شهرستان رشت، واقع در 9هزارگزی خاور رودبار و 3 هزارگزی منجیل. جایی است کوهستانی و سردسیر و دارای 337 تن سکنه. از رود هرزه ول مشروب میشود. محصول عمده اش لبنیات و صیفی است. شغل اهالی زراعت و گله داری است. (از فرهنگ جغرافیایی ایران ج 2). هرزویل. هرزبیل. خرزویل. این ده از دهات بسیار کهن این ناحیه است و ناصرخسرو در سفرنامۀ خود مینویسد که از این نقطه عبور کرده است. و اکنون فرانسویانی که مأمور ساختمان سد سفیدرود بوده اند در کناراین ده کوی بسیار زیبایی بر دامنۀ کوه ساخته اند

لغت نامه دهخدا

هرطه کلا

(هَُ رَ تِ)

دهی است از دهستان قشلاق کلارستاق شهرستان چالوس، واقع در 10 هزارگزی باختر چالوس و 4 هزارگزی جنوب شوسۀ چالوس به شهسوار. دشتی است معتدل و مرطوب و دارای 400 تن سکنه. از رود خانه سردآب مشروب میشود. محصول عمده اش برنج و لبنیات و مختصری چای و شغل اهالی زراعت است. (از فرهنگ جغرافیایی ایران ج 3)

لغت نامه دهخدا

هرزه خای

(رَهْ پَ رَ)

یاوه گوی و بی صرفه گوی. (آنندراج)

لغت نامه دهخدا

هرزه دو

(رَهْ)

آنکه بیهوده راه میپیماید، آنکه کارهای بی نتیجه و بی هدف انجام میدهد

لغت نامه دهخدا

هرزه رو

(رَهْ نِ)

دیری کننده. (ناظم الاطباء) ، آنکه بدون اراده و بدون کار به هرجا آمد و شد می کند و سخن چینی و هرزه درایی مینماید. (ناظم الاطباء)

لغت نامه دهخدا

هرزه کار

(هََ زَ / زِ)

کسی که کارهای بی فایده و بیهوده می کند. (ناظم الاطباء) :
به شعر گردد جاوید نام مردم نیک
به شعر در بنکوهند هرزه کاران را.
(یادداشت به خط مؤلف از المعجم شمس قیس رازی)

لغت نامه دهخدا

هرزه لاییدن

(فُ / فِ سُ دَ / دِ دَ)

بیهوده گفتن. (حاشیۀ برهان چ معین، ذیل هرزه لای). هرزه دراییدن. لک درایی کردن. یاوه گفتن. چرند گفتن. بیهوده گفتن. هذیان گفتن. رجوع به هرزه شود

لغت نامه دهخدا

هرزه لای

(رَهْ)

آنکه بیهوده سخن می گوید و پوچ میگوید. (ناظم الاطباء) :
ز درد روبه عشقش چو شیر می نالم
اگر چه همچو سگم هرزه لای میداند.
سعدی.
رجوع به هرزه لا شود

لغت نامه دهخدا

هرزه پا

(هََ زَ / زِ)

آن که به هر جای شایسته و ناشایسته رود. آنکه خوانده و ناخوانده به سرای دیگران رود. (یادداشت به خط مؤلف.) ، آن که پای در هر کفش کند وپای افزار دیگران را پوشد. (یادداشت به خط مؤلف)

لغت نامه دهخدا

هرزه لایی

(هََ زَ / زِ)

هرزه درایی. هرزه گویی. یاوه گویی. لک درآیی. بیهوده گویی. ژاژخایی. (یادداشت به خط مؤلف)

لغت نامه دهخدا